معماری به سبک پرایری نوعی ساختمان سازی است که معتقد است یک سازه باید نشان دهنده و ادای احترام به محیط اطراف باشد. این جنبش که با نام مدرسه پرایری معروف شد ، شبیه به جنبش هنر ها و صنایع دستی است که به عنوان اولین سبک معماری آمریکایی شناخته شدند. این فضاها به صورت کاربردی ، آزاد و باز در نظر گرفته می‌شود.

یک خانه به سبک پرایری ، نما و عظمت کمتری نسبت به یک خانه ی ویکتوریایی دارد. پس از دهه ها ، این جنبش مانند جنبش کلاسیک و استعماری احیا می شود. معماران جوان از سبک های باستانی اروپایی خسته شده اند و می خواهند سبک جدید و مناسب برای زندگی مدرن آمریکایی پدید آورند.

مبنای اصلی معماری مدرسه پرایری این است که یک خانه نیازی به زیبایی و تزئینات زیادی ندارد بلکه باید مکانی باشد که اهالی خانه بتوانند به راحتی در آن زندگی کنند . از نظر این عقیده ، پیچیدگی های معماری ویکتوریایی بیش از حد زیاد است. همچنین آنها ارزش زیادی برای صنایع دستی قائل بودند و به تولید انبوه محصولات در عصر صنعت اعتقاد داشتند.

تاریخچه سبک معماری پرایری

معماری به سبک پرایری توسط فرانک لوید رایت و گروهی از معماران جوان بنیان گذاری شد که رایت از آن به عنوان مدرسه جدید خاورمیانه یاد می کند. این جنبش در سال 1871 پس از آتش سوزی بزرگ شیکاگو رخ داد. این ویرانی ها فرصت های بسیار زیاد و جدیدی را برای معماران جوان فراهم کرد.

در سال  1893، پس از نمایشگاه جهانی شیکاگو بسیاری از معماران از احیای سبک های کلاسیک ارائه شده در نمایشگاه ناامید شدند. رایت و گروهی از دانشگاه ها شروع به  ساختن سبکی جدید و ناشناخته کردند که برخلاف رسوم زندگی آمریکایی ها در غرب میانه بود. این سبک معماری در حدود سال 1900 رسماً در شیکاگو پدیدار شد و حدوداً تا سال 1915، به عنوان بخشی از سبک انتخابی مردم به جا ماند.

هنگامی که رایت طرح های ساختمانی را با عنوان “خانه ای در یک شهر پرایری” در سال 1901 منتشر کرد ، این زیبایی ابتکاری به سبک پرایری نام گذاری شد. اگرچه این سبک ساختمان سازی در مدت زمات کوتاهی مورد پسند بود ، اما تأثیر آن را می توان در تمام معماری مدرن مشاهده کرد.

ویژگی های سبک پرایری

رایت یک خانه به سبک پرایری را سازه ای می دانست که با زمین در هم آمیخته شده باشد. به عبارت دیگر ، او قصد داشت سازه هایی بسازد که منظره آپارتمانی و ساده غرب میانه آمریکا را تکرار کند . با این کار او و همکارانش چندین ویژگی مهم را در کار خود به ثبت رساندند.

• خطوط افقی: بسیاری از سطوح به صورت افقی قرار گرفته اند ، که در تضاد با حرکت آرت دکو سطوح پوششی آن به سمت بالا است. آب راهه های ناودان و سایر عناصر عمودی در خانه هایی به سبک پرایری پنهان شده اند. سقف های کنسول دار بلند ، افقی و مسطح بودند.
• هنرهای دست ساز: مشابه جنبش هنرها و صنایع دستی ، خانه های به سبک پرایری از چوب آلات و شیشه های هنری ساخته شده اند. با این حال ، به طرز ماهررانه ای ساخت سازه ها پیشرفت کرده و بیش از حد زیاد و دقیق نبوده اند..پنجره به عنوان تزئین کاربرد داشت و بسیاری از تجهیزات خانه در محل ساخته می شدند. این مفهوم تزئین و تجهیزات مانع از اضافه کردن کالاهای ضروری توسط صاحبان جدید خانه می شود.
• چوب کاری ساده و طبیعی: هدف این سبک این بود که عناصر طبیعی به شکل خالص خود بدرخشند. چوب کاری های ساده و دارای نوار های چوبی قابل تحسین بودند و ‌باید از دانه های چوب نگه داری شود.
• تصور کلی از طبقه اول: اتاق اصلی شامل فضای باز، اتاق نشیمن و غذاخوری بودو همچنین آشپزخانه از دید پنهان بود.
• جریان داخل به بیرون: به جای طراحی نقشه یک طبقه بر اساس یک طرح بیرونی ، خانه های پرایری از داخل و بیرون ساخته شده اند.
• مواد و طرح طبیعی. نمای خارجی با آجر یا گچ ساخته می شد و معمولاً شامل یک دودکش بزرگ و مرکزی بود. سوژه ها الهام گرفته از طبیعت و ساده بودند ، مانند یک برگ یا شاخه ساده.
• ساختمان هایی با پنجره های بزرگ: پنجره ها بزرگ بودند و گاهی اوقات تمام دیوارها را اشغال می کرد. شیشه ها بیشتر شبیه به یک قطعه هنری بودند.

حقایقی جالب درباره معماری پرایری

سبک پرایری آغاز معماری مدرن بود.

سبک پرایری یکی از اولین سبک های معماری بود که ایده های مدرنی را در خود جای داده و از آن پیروی می کرد. همچنین این سبک از عناصر مدرن رایج مانند سطح های بزرگ و صاف  استفاده می کند. با این حال ، تفاوت های مشخصی بین یک خانه پرایری و دیگر خانه ها از جنبش مدرنیست وجود دارد.

سبک پرایری از جنبش هنرها و صنایع دستی ایده گرفته است.

فرانک لوید رایت از جنبش هنرها و صنایع دستی ایده های زیادی گرفت. او ایده های خود را طراحی و تصحیح کرد و سبکی جدید را به وجود آورد.

هنوز هم  برخی از خانه های مسکونی به سبک پرایری هستند.

بسیاری از خانه های سبک پرایری بازسازی شده و به موزه تبدیل شده اند ، به خصوص موزه هایی که توسط رایت ساخته شده است. با این حال ، هنوز تعداد انگشت شماری از خانه ها صاحبان خصوصی دارد. گسترده ترین گروه بندی خانه های سبک پرایری در کشور ایلینوی در اوک پارک است.

به طور خلاصه ، معماریش پرایری توسط فرانک لوید رایت و همکارانش در اوایل قرن ۲۰ بنیان‌گذاری شد. این سبک قرار بود راهی نوین و ابتکاری در طراحی سازه ها برای غرب میانه آمریکا باشد. از نظر این مدرسه طراحی ، چیدمان ساختمان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، اما به صنعت دستی نیز بسیار علاقه داشت .